Afgelopen dinsdag hadden we niet zo veel te doen, maar we kregen rond de middag een berichtje binnen, dat er een computer bij Sasol stond die we moesten repareren. Maar toen we daar aankwamen bleek dat we alleen een programmaatje erop moesten zetten (Adobe Reader). Als we dit geweten hadden, hadden we de telefoon kunnen pakken en door de telefoon uit kunnen leggen wat ze moesten doen om het programmaatje te krijgen en te installeren.In ieder geval hadden wij weer iets om te doen.

Ook waren we Office 2003 aan het downloaden, zodat we in Mbitini weer verder konden werken. De volgende dag kregen we te horen dat er een pc bij Sasol stond waar iets mis mee was en we hoorden dat we de pc opnieuw moesten installeren. Toen we gingen kijken bleek dat er iets heel anders mis was (Active Desktop werkte niet goed). Na 1 instelling veranderd te hebben, werkte de pc weer helemaal. De man van wie de pc was vertelde toen hij op zijn achtergrond een waarschuwingsteken verscheen, dat hij niet meer wist wat hij moest doen en dacht hij dat hij dat zijn pc helemaal kapot was.

Gisteren zijn we weer naar Mbitini geweest. We vertrokken rond 9 uur en merkten dat Chris en Hope niet mee gingen. We liepen met zijn 4en aan en we dachten dat Jimmy en Damarez wel wat tempo zouden houden doordat we dan sneller konden vertrekken en sneller weer thuis waren. Maar toen we bij de matatu plaats aankwamen, zagen we ze niet meer. Na ongeveer 5 minuten wachten zagen we ze in de verte aan komen lopen.

Het duurde ongeveer een kwartier, tot ze bij ons waren (dat was ongeveer 700 meter). Toen leide Jimmy en Damarez ons naar een matatu, zodat we naar Mbitini konden. Toen we instapten, vlogen de verkopers alweer langs de auto. Na ongeveer 20 minuten te hebben gewacht, reden we weg. Mick en ik (Stefan) zaten achterin, waar de bodem van de matatu hoger is, maar het plafond niet. Dus het was nogal een krappe bedoeling. Ik was best moe en begon na een tijdje al met mijn ogen te knipperen. Zodra je Kitui uit rijd, kom je gelijk op een groot zandpad met bobbels en kuilen, oftewel je wordt goed in slaap gewiecht. Na ongeveer 5 minuten op het zandpad sliep ik en ik werd wakker in een klein plaatsje, waar ik ineens een man aan de andere kant van het busje hoorde schreeuwen. Het bleek een bedelaar te zijn, die geld wilde hebben. Na allemaal complimentjes te hebben gekregen, heeft Mick hem nog geld gegeven ook.

Er kwamen in die plaats nog 7 andere mensen in de matatu zitten, en dus waren we met zijn 22en en de bestuurder (in een 14 personen busje). Toen we in Mbitini aankwamen hebben we even met de directrice gepraat en gingen toen aan het werk. We installeerde Office en op een paar andere pc's Windows XP. Toen we op de eerste 2 pc's Office 2003 geïnstalleerd hadden en aan de derde en vierde wilde beginnen, bleek dat de installatie niet meer werkte. Wij baalde hier wel van, want dit zou betekenen dat we weer niks konden doen en op het ICC moesten gaan uitzoeken wat er mis was. Na een paar andere pc's geprobeerd te hebben, bleek dat er op de CD een virus stond. Na deze verwijderd te hebben, probeerde we de installatie nog een keer en toen lukte het weer. Rond een uur of 3 hadden we alle pc's klaar op 2 na. Op dat moment viel ineens de stroom uit. Na ongeveer 5 minuten kreeg ik een smsje van Laura, dat er in het lab een brandje geweest was door een oud apparaat wat waarschijnlijk kortsluiting veroorzaakt heeft. Ook vertelde ze dat de stroom er niet meer was. Wij moesten al lachen, doordat we dachten dat ze in het lab de stroomvoorziening van heel het Kitui district hadden weten plat te leggen. Toen ik Laura belde bleek dat er eerst een brandje was geweeste en dat er na ongeveer 15 minuten pas geen stroom meer was. Dit wilde zeggen, dat het niet hun schuld was.

Aangezien we toch zo goed als klaar waren, hebben we besloten dat we weer naar huis zouden gaan. Op de terugweg mocht ik weer voorin de matatu samen met Jimmy en misschien raad je het al. Door de zandwegen viel ik weer in slaap. Toen we in Kitui aankwamen, spraken we met Jimmy en Damarez af om wat te gaan drinken en dan naar een muziek winkeltje te gaan. Toen we dachten dat we wat gingen drinken, sloeg Jimmy ineens af naar een winkeltje, waar ze allerlei instrumenten hadden. Ik heb daar een trom gekocht voor maar liefst 9 euro. Waarschijnlijk koop ik er nog 1 later die wat groter is. De trom die ik nu heb is ongeveer 40 cm in diameter.

's Avonds hebben Laura en Adriaan een echt Keniaans gerecht gemaakt en daarna hebben we weer lekker rustig aangedaan.