Afgelopen woensdag gingen we niet werken, doordat we naar Nairobi zouden gaan om ons visum te verlengen. We wilden er redelijk op tijd zijn en dus hadden we afgesproken om rond half 9 de matatu naar Nairobi te pakken. We hadden niet een grote matatu, doordat Mick het makkelijker vond om in een kleine te zitten. Na ongeveer 1,5 uur kwamen we aan in Nairobi, maar daar was het spitsuur blijkbaar, want we hebben nog een uur in de file gestaan.

We zouden met Sammy bellen als we in Nairobi waren, zodat hij ons op kon halen en naar het gemeentehuis kon brengen. Toen we gestopt waren bij een tankstation zagen we geen van zijn chauffeurs en belde hem dus op. We vertelden waar we waren en toen zei hij dat hij iemand zou sturen. Rick en ik(Stefan) moesten nodig naar de wc, dus zijn we naar de overkant van de straat gelopen en bij een restaurant naar binnen gegaan. Toen we klaar waren moesten we weer naar buiten, maar toen ruikte we de heerlijke geuren die in het restaurant hingen. We besloten om maar niet te blijven eten en naar de anderen te lopen.

Na ongeveer nog 5 minuten te hebben gewacht zagen we een chauffeur van Sammy aankomen. Die bracht ons naar het gemeentehuis, waar we de papieren kregen om in te vullen en in te leveren binnen bij de balie. Toen we die ingevuld hadden gingen we in de rij staan, maar toen vertelde de man achter de balie dat we nu nog niet ons visum konden verlengen, maar dat dat ongeveer 4 dagen voor het verlopen van je visum moet. Wij waren hier best boos over, doordat dit niet de eerste keer was dat leerlingen hun visum gingen verlengen en Sasol er niet had bij gezegt dat dat nog niet kon nu. We stuurden dan ook gelijk een sms naar Faith(werknemer van Sasol) om te vragen hoe dit zat. Uiteindelijk hebben we de chauffeur gebeld om te vragen of hij ons naar het Bush Hotel kon brengen, doordat we daar zouden slapen.

We hadden eigenlijk gepland om de volgende dag naar het gemeentehuis terug te gaan om onze visums op te halen, om daarna naar huis te gaan. Maar we hadden besloten om, ondanks we toch niks met het visum konden doen, toch op donderdag in Nairobi te blijven. We hadden al tegen Sasol verteld dat we waarschijnlijk vrijdag terug zouden komen en dat was nu dus echt zo.

Rond 3 uur waren we bij het Bush Hotel aangekomen en vroeg de vrouw van het Hotel ons of we een snackje wilden halen bij een snackbar. Wij wilden wel weten hoe een Keniaanse snackbar eruitziet, dus besloten we mee te gaan. We liepen twee straten verder naar de achterkant van een terein van een tankstation langs de 'snelweg'. Daar zagen we een snackbar zoals we die niet hier, maar in Nederland zouden verwachten. We liepen naar binnen en dachten gelijk aan een Burger King. Ik bestelde een grote hamburger met friet en Mick had hetzelfde. Toen we klaar waren met 'bunkeren' belde Sammy op. We hadden om 4 uur namelijk met hem afgesproken in het hotel. Het enige probleem was nog dat we de vrouw van het hotel kwijt waren. En net op het moment dat we wilden gaan zoeken zagen we haar naar ons toe komen lopen. We liepen terug naar het hotel waar Sammy al was.

We hebben even wat te drinken besteld en zijn toen met Sammy om de tafel gaan zitten om over de vakantie te praten. We hadden het vorige weekend al een planning gemaakt, maar voor de prijzen en het reserveren hadden we Sammy nodig. We hadden een paar activiteiten uit boeken gehaald, dus die kende Sammy nog niet. Hij beloofde ons wel dat hij alles zou regelen. De jongens van de dam zouden aankomende dinsdag op vakantie gaan en Sammy zou ze op halen. Ook zou hij wanneer hij in Kitui was op maandag de prijzen nog doorgeven.Na het bespreken van de vakantie hebben we nog even gewacht op het eten. 's Avonds hebben we nog even tv gekeken en zijn we rond half 11 naar bed gegaan.

De volgende dag zouden we rond 11 uur opgehaald worden door een chauffeur van Sammy, omdat we naar 2 winkelcentra zouden gaan om een lekker dagje te gaan winkelen. We hadden rond 9 uur ontbijt. Het onbijt bestond uit: eerst een bordje fruit, gevolgd door een bord met een ei, 2 broodjes en een worstje. Nadat we dit ophadden hebben we ons even gedoucht en hebben we nog even beneden gezeten. Rond half 11 was de chauffeur er al, dus we konden wat eerder weg. We zouden onderweg eerst langs een winkelcentrum gaan en vervolgens zouden we naar een andere rijden die ongeveer 5 minuten lopen van de eerste af ligt. Het tweede centrum zag er ook een stuk beter uit, doordat het nog niet zo oud is. We spraken af met de chauffeur dat we hem zouden bellen als we klaar waren met winkelen.

We liepen naar binnen en zijn bij het eerste winkeltje al naar binnen gegaan. Het was een Nike winkel en hoopten daar wat goedkopere spullen te vinden dan in Nederland. Dit bleek niet het geval en dus liepen we al snel de winkel weer uit. Een paar winkels verder zat een computer winkeltje waar Mick en ik natuurlijk naar binnen moesten. We kochten daar een handige toolkit voor de laptop. Toen we in die winkel klaar waren liepen we met zijn allen de Nakumat binnen. Dat is een super grote supermarkt waar je van alles kan kopen. Van bijvoorbeeld een grasmaaier, tot tv's, tot chips, tot motoren, tot kinderspeelgoed. Je kan het niet verzinnen op ze hebben het daar wel. We hebben rustig de winkel doorgelopen en hebben nog wat gekocht voor in het huisje en voor in Nederland. Toen we klaar waren liepen we naar de bovenste 3e verdieping van het winkelcentrum om daar een lekkere pizza te eten.

Na die op gegeten te hebben besloten we het winkelcentrum vanaf boven verder te verkennen, gezien het feit dat we toch boven waren. We kwamen nog allerlei soorten winkels tegen. Van een boekenwinkel, tot een bioscoop. Ook nog veel eettentjes en kraampjes. In een kledingzaak heb ik nog een broek, riem en blouse gekocht. Op de begane grond heb ik nog een paar schoenen gekocht in een winkel die qua prijzen gelijk staat aan een nederlandse goedkope kledingzaak. We wilden voor we naar het volgende winkelcentrum gingen nog even een ijsje proberen, maar toen hoorde we dat het 200 shilling voor 1 bolletje was. We besloten we gewoon naar het andere centrum te gaan.

Daar aangekomen was het al half 4. Toen we binnenkwamen zagen we gelijk dat het een iets minder leuk winkelcentrum was, dus daar zijn we ook maar ongeveer 1 uur gebleven. Daarna hebben we de chauffeur weer gebeld om vervolgens terug te gaan naar het Bush Hotel. Toen we daar aankwamen is Adriaan gelijk de keuken in gedoken, want die wilde leren hoe je Keniaans eten maakt. We kregen weer een heerlijk maal. 's Avonds konden we geen tv kijken want de stroom was uitgevallen. Overal in de buurt was stroom op het Bush Hotel na. 's Ochtends hadden we ook al stroomuitval, maar toen zagen we aan de overkant al mensen met de stroomkabels werken, dus dachten dat het wel opgelost zou worden. 's Morgens hadden we wel weer stroom en zouden we weer rond 9 uur ontbeten. Na het eten is Adriaan weer de keuken in gegaan om Andazi te leren maken. Dat zijn soort kleine oliebollen. Rond 11 uur zouden we weer opgehaald worden door de chauffeur van Sammy om richting huis te rijden. Onderweg zouden we nog even bij een souvenirswinkel stoppen.

Daar aangekomen werden we warm ontvangen en kregen gelijk een rondleiding. We zagen hoe ze daar op het terrein vanalles van hout maken. Van de kleinste beeldjes tot de grootste beelden. Na de rondleiding gingen we naar het winkeltje en hebben we souvenirs uitgezocht. Hierna zijn we naar Kitui gegaan. 's Middags waren we rond 4 uur weer terug bij ons huisje. We hadden 's avonds hebben we weer lekker rustig aangedaan en zijn we rond 11 uur al naar bed gegaan.

De volgende morgen hebben we uitgeslapen tot 9 uur maar dit keer, maar was omdat we vrij vroeg naar bed waren gegaan de avond van te voren. Verder hebben we op die dag niet veel meer gedaan. We hebben nog gewassen, zijn naar de stad geweest en daarna zijn Laura, ik, Mick en Adriaan nog even wezen zwemmen. Hierna gingen we weer naar huis. 's Avonds zijn Donny, Jelle, Mick en Rick naar Club Envy geweest na een tijdje gingen ze naar Riverside. Laura en ik hebben een film gekeken en Oscar, Rachel en Adriaan hebben ook gezellig bij elkaar gezeten in het huisje van de dambouwers.

Afgelopen zondag hebben we langer op bed gelegen, namelijk tot ongeveer 11 uur. Toen we in de woonkamer kwamen had Rachel de helft van haar vlechten er uit liggen. Het bleek dat ze dat de avond ervoor gedaan hadden. Maar Laura en ik lagen al op bed toen hun weer binnenkwamen en hadden dus niks gezien. Na een ontbijtje heeft ze de rest van de vlechten er ook uitgehaald. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn Laura en ik nog even een rondje wezen lopen door de stad. 's Avonds hebben we nog een etentje gehad bij Bavaria met de dambouwers, doordat die deze morgen zijn vertrokken op vakantie.

Gisteren wilde ik de site al bij werken maar dat ging niet door omstandigheden. Verder zijn we aan het Final Report begonnen. We kunnen trouwens maar beperkt internet gebruiken, want vorige week maandag hadden ze de internetkabel van Orange naar het ICC gestolen en dus hadden we geen internet. Nu, meer dan een week later hebben we nog steeds geen internet. Mick en ik kunnen gelukkig nog een beetje met de dongle werken, maar dat is ook niet alles, doordat je met zijn 2en op 1 dongle zit te werken. Het is dus heel traag. We vragen nu elke dag of er al nieuws is en hoe het met het internet staat, maar we krijgen nog niet echt duidelijk antwoord. Wel weten de mensen bij Sasol ervan en er wordt dus wel aan gewerkt.