Het heeft even geduurd, maar hier is dan toch mijn laatste bericht over de vakantie. Donderdag 5 mei gingen we naar Nairobi om weer ons visum te verlengen. Toen we daar waren werden we de hele tijd van de ene balie naar de andere gestuurd, maar uiteindelijk lukte het toch om het visum te verlengen. Daarna zijn we naar het hotel gegaan waar we die nacht verbleven.
De volgende morgen zijn we rond 10 uur vertrokken om op safari te gaan. We reden zo'n 4 uur naar het park: Tsavo East. We hadden het gevoel dat we op die dag niet meer op safari zouden gaan, maar dat was wel het geval. We kwamen eerst nog aan bij een lodge, waar bleek dat we daar gingen slapen. Terwijl we hadden afgesproken met Sammy, de man die de hele vakantie georganiseerd heeft, dat we in tenten verbleven tijdens de safari. Hij vertelde ons dat dit beter was en dan we niks extra's hoefden te betalen. Toen we overlegd hadden binnen de groep spraken we af dat er iemand maar een tent moest komen brengen, want die had de chauffeur niet bij. Daarna kregen we te horen dat er geen matrassen of iets bij de tent zaten. Toen hebben we maar besloten om in die lodge te gaan slapen, want we hadden niet echt zin in een discussie. Toen we dit besloten hadden zijn we doorgegaan met de safari. We zagen hele mooie dieren zoals: olifanten, giraffen, zebra''s, empala's, etc. We zagen ook nog een buffel staan en even later een leeuw lopen.
De volgende dag zijn we rond 7 uur naar het park gegaan en hebben we daar ongeveer dezelfde ronde gereden en nu zagen we dat die buffel van de dag ervoor op de grond lag met een gat van zijn kont tot zijn nek. De chauffeur vertelde, doordat de buffel alleen was hebben de leeuwen hem kunnen aanvallen. We hebben daar ongeveer een kwartier gestaan toen de chauffeur vertelde dat we 's middags terug moesten komen, omdat het voor de leeuwen dan minder heet is om te eten. Toen we rond 4 uur weer naar die plek van de leeuwen gingen waren ze nog niet aan het eten en de chauffeur vertelde ons dat we te vroeg waren. 's Avonds hebben we lekker rustig aangedaan en zijn we redelijk vroeg naar bed gegaan.

De volgende morgen zijn we om 6 uur vertrokken, omdat we de leeuwen wilden zien eten. Toen we bij de plek aankwamen, zagen we hoe de leeuwen de buffel langzaam verscheurden. Later die dag zijn we via het park naar Malindi gegaan, waar we 1 nachtje zouden verblijven tijdens onze reis naar Lamu. In Malindi hadden we een prachtig tweeverdiepingen appartement met een zwembad erbij en ongeveer 200 meter van het strand en de zee. We hebben onze spullen in het appartement gezet en zijn vervolgens naar de zee en het zwembad gegaan. Toen we weer bij het appartement kwamen hadden we wel honger en gingen dus maar uit eten. We zijn toen bij een restaurantje gaan zitten en besloten om daar 's morgens ook heen te gaan, want we wilden vroeg ontbijten en daar hadden ze cheeseburgers vanaf 7 uur.

De volgende dag zijn we dus naar dat restaurantje gegaan en hebben daar ontbeten. Hierna zijn we terug gegaan naar ons appartement om daar de spullen te pakken en naar de bushalte te rijden. Na een busreis van ongeveer 4 uur kwamen we aan in Lamu. Het enige wat we zagen was een klein haventje. Dat klopte ook wel want Lamu is een eiland waar je alleen per boot kan komen. Er rijden geen motorvoertuigen, alleen ezeltjes en voetgangers. Toen we bij ons huisje aan kwamen dachten we dat het tegen viel, maar toen we eenmaal binnen waren merkten we dat we het super luxe hadden. Wanneer je binnenkwam moest je eerst een trap op. Daar boven aangekomen zagen we een luxe keuken, een tafel, twee slaapkamers en nog een trap. Toen we daar naar boven liepen zagen we nog een slaapkamer en een fijne plaats om 's avonds te zitten en wat te drinken. We merkten wel dat het in Lamu door de smalle straatjes toch een stuk warmer was. Wanneer je 3 meter liep was je nat van het zweet. We besloten om toch maar een stukje te gaan lopen en kwamen iemand tegen, die ons gelijk maar een rondleiding gaf. Over het eiland. Na wat boodschappen gedaan te hebben, zijn we terug gegaan naar het appartement en zijn we al redelijk vroeg naar bed gegaan. Dit omdat we toch best moe waren van al dat reizen.

De dag erna zijn Laura en ik(Stefan) naar iemand toe gegaan om henna te laten zetten. Dat is een soort tattoo die er nar ongeveer 2 weken af gaat. Het duurde ongeveer 2 uur en daardoor had niemand zin om mee te gaan. De rest van de dag hebben we wat gewassen en lekker een vrije dag gehouden.

Een dag later zouden we met een boot gaan varen en dus werden we door de eigenaar van het appartement opgehaald en liepen we naar de haven van Lamu. Daar lag een zeilboot op ons te wachten met 4 mannen erop. Deze mannen hoorden blijkbaar bij de boot, want ze gingen met ons mee. Toen we een poosje gevaren hadden kwamen we op de zee uit. Daar hadden de mannen op een gegeven moment het anker uitgegooid en zeiden ze dat we daar konden gaan snorkel. Ik had mijn onderwatercamera bij en heb dus leuke foto's kunnen maken. Na het snorkelen hebben we lekker gegeten, met allerlei vis en natuurlijk rijst en fruit. Toen we terugkwamen in Lamu hebben we lekker een milkshake gedronken bij een restaurantje, wat vlak bij ons huisje zat.

Weer een dag later moesten we alweer rond 7 uur het appartement uit om te vertrekken naar de bus om naar Malindi te gaan. We gingen van Lamu weer met de boot naar de haven op het vaste land en daarna met de bus van de haven naar Malindi. Onderweg stopten we ergens, maar toen we dachten dat we weg konden rijden, bleek de bus kapot te zijn. Na ongeveer een uur zagen we allerlei onderdelen onder de bus uitkomen en dachten we al dat dat niet goed was. Weer een uur later konden we verder en gingen we naar Malindi. Toen we daar aankwamen moesten we eerst even naar de supermarkt om wat eten en drinken te kopen. Hierna zijn we naar het appartement gegaan en kregen daar de sleutel van het appartement weer. We zouden eigenlijk nog naar ruïnes gaan kijken, maar daar vond iedereen het toch wel laat voor, want ze waren uitgeput van de busreis. We hadden ons erbij neergelegd dat we niet meer zouden gaan. Toen we boven kwamen vertelde Laura me dat ze toch wel wilde gaan. We besloten toen dat we gewoon met zijn 2en zouden gaan naar de ruïnes. We vertelden het aan de rest en liepen toen naar de straat om een tuktuk te nemen naar de ruïnes. Toen we daar eenmaal aankwamen bleek dat het tot 7 uur open was, maar dat je tot 6 uur naar binnen mocht. Tegen de tijd dat wij er waren was het 5 over 6, dus waren we net 5 minuten te laat. We baalden wel, maar legden ons erbij neer. We hadden in het informatie boekje van Laura gekeken, maar daar stond geen tijd bij, dus dachten we dat het gewoon de hele tijd open was. Toen we thuis kwamen moesten de anderen wel lachen dat het dicht was, maar ze vonden het wel jammer voor ons.

De volgende dag zouden we naar Maraffa gaan. Dat is een natuurgebied, waar de erosie heel goed te zien is. Het ziet er een beetje uit als de Grand Canyon in het klein. ´s Middags zijn we lekker naar het strand geweest en naar de supermarkt. We hebben daar groot boodschappen gedaan en zijn toen over de toeristenmarkt naar huis gelopen. ´s Avonds hebben we lekker op ons terras gezeten en hebben we gezellig wat gedronken uiteraard. De volgende dag zouden we gaan snorkelen en dus werden we ´s ochtends rond 9 uur opgehaald door een busje van een duikschool. Toen we aan boord gingen leek alles goed te gaan, maar toen we eenmaal op zee waren begon de ellende. De duikschool wist al een week dat we kwamen en konden dus alles goed voorbereiden. Aangekomen bij de eerste snorkelplaats, bleek dat we maar 4 snorkelsets bij hadden. We vroegen aan de kapitein hoe dat zat en of hij het kon regelen. Hij begon al gelijk een beetje geïrriteerd te praten over dat hij het ´s middags opgelost zou hebben. We besloten toen maar om ons erbij neer te leggen en gewoon even te wisselen. We lagen ongeveer 10 minuten in het water, waarna we alweer weg moesten, want de kapitein wilde weg. Terwijl Rachel nog in het water lag op ongeveer 3 meter van de motor, startte de kapitein de motor al. We haalden Rachel aan boord en vaarden een heel eind langs de kust. We vroegen de kapitein waar we heen gingen en die vertelde ons dat we naar een eiland gingen. Na ongeveer 1 uur kwamen we bij een zandplek in het water en de kapitein vertelde dat dit het eiland was en dat het nu door vloed onder water stond. We gingen het water in hebben wat gezwommen. Na 15 minuten ben ik terug gegaan naar de boot en vroeg ik wat we nu gingen doen. De kapitein zei me dat we gingen lunchen en vroeg of we dat op het strand wilden doen of gewoon in de boot. Ik vertelde de man dat we wel in de boot wilden eten, want dan konden we snel weer snorkelen. Toen de anderen ook in de boot waren vaarde de kapitein naar een strandje en daar gingen ze vanalles klaarzetten. We waren er een beetje klaar mee en belde onze reisleider dat het niet was wat we wilden. Hij begreep het en belde gelijk de duikschool op. Toen werd ik gebeld door de manager en die vroeg naar de kapitein. Toen ik die gegeven had, begon hij allemaal te schreeuwen. Nadat hij op had gehangen, gaf hij de telefoon terug aan mij en begon tegen mij. Hij vroeg waarom ik niks tegen hem had gezegt en dat ik het kantoor niet had moeten bellen, nadat ik hem voor de zoveelste keer vertelde dat het niet was wat we geboekt hadden werd hij boos op mij. Toen vertelde ik hem dat ik daarom het kantoor gebeld had en dat ik met hem niet kon praten. Na het eten zijn we naar een strandje gevaren, waar iemand met 3 extra snorkelsets klaarstond. We voeren terug naar de eerste snorkelplaats en gingen daar het water in. We hebben uit eindelijk toch nog 2 uur kunnen snorkelen. Na ongeveer 1 uur kwam ik even in de boot en toen vroeg de kapitein of ik vinnen wilde hebben. Ik wilde dit wel en hij riep naar iemand van een patrouille boot. die kwam naar ons toe en gaf zijn vinnen aan mij. Toen heb ik het overige uur toch nog heerlijk gesnorkeld en mooie foto´s gemaakt. Toen we terug kwamen bij de duikschool vroeg de kapitein of we misschien iets van een fooi hadden voor hem. We hebben het maar gewoon genegeerd en zijn naar huis gegaan. We hebben nog even in het zwembad gezwommen en zijn toen weer naar het appartement gelopen.

De dag erna gingen we naar Mombasa, waar we onderweg weer een tegenvaller te horen kregen. We hadden het de reisleider afgesproken dat we aan het strand in Mombasa zouden verblijven. Nu hoorden we dat we 30 kilometer van Mombasa af zaten, maar wel aan het strand. Ook vertelde hij ons dat er in Mombasa helemaal geen strand was. Na een korte discussie hebben we ons ook hier maar bij neergelegd. En zo reden we niet naar Mombasa, maar naar Diani Beach. Het appartement beviel ons wel en er was een mooi strand bij. We hebben eerst maar even rondgelopen, maar omdat het zondag was, waren er veel winkels dicht. De grote supermarkt was wel open, dus gingen we daar maar heen. Laura en ik besloten uit eten te gaan in een leuk restaurantje. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we nog even foto´s zitten kijken, waarna we naar bed gingen.

De dag erna gingen we een city tour doen door Mombasa. We hebben vanalles gezien. Zo gingen we naar een houtbewerkings plaats, waar ze allerlei beeldjes en hangertjes maakten en natuurlijk ook verkochten. Toen we daar klaar waren gingen we naar oud Mombasa, waar we even rondgelopen hebben. We kwamen uit bij een fort. Het bleek Fort Jezus te zijn. We hadden van tevoren al besloten hier heen te gaan, dus dat kwam goed uit. We kregen een kleine rondleiding die al na 10 minuten voorbij was. We liepen zelf nog rond en de gids vertelde dat hij moest gaan en dus namen we afscheid van hem. De anderen waren na 10 minuten al klaar met rondkijken en gingen dus bij de uitgang zitten wachten. Laura en ik hebben er ongeveer 1 uur langer over gedaan. Hierna zijn we naar huis gegaan en hebben we het niet te laat gemaakt ´s avonds.

Een dag later gingen Laura en ik een rondje lopen en belde Adriaan om te melden dat ze bij een bar waren en dat we daar gingen eten. We zijn eerst langs het huisje gelopen om Mick en Rachel op te halen en liepen toen naar de bar. Net na het eten zijn Laura en ik al snel naar huis gegaan, omdat ik me niet zo lekker voelde. Ik ben dan ook gelijk naar bed gegaan.

De volgende dag zijn Mick, ik, Rick en Laura wezen duiken. We werden ´s ochtends opgehaald en reden naar een mooie duikschool. Toen we daar aankwamen en naar de eigenaar liepen viel het ons op dat hij blank was. Hij bleek uit Engeland te komen en in de loop van de jaren een duikschool had opgebouwd. Na wat vragen en praten gingen we naar de uitrusting kijken. We zochten goede spullen uit en liepen daarna naar de boot. We stapten in en gingen naar een duikplek. We hebben daar ongeveer 45 minuten gedoken en gingen toen naar de volgende duikplek. Ook daar hebben we ongeveer 3 kwartier gedoken. Aan het eind zijn we naar huis gegaan en was het een geslaagde dag.

De volgende dag zouden we naar de hoofdstad gaan om daar de laatste dagen door te brengen. De reis zou ongeveer 5 uur duren, maar het duurde uiteindelijk 9 uur. Dit kwam doordat de bus bij de lunch kapot ging en we na een lange tijd over moesten stappen in een andere bus. Eenmaal aangekomen in Naïrobi waren we kapot en hebben we niet veel meer gedaan.

De volgende dag zijn we naar een universiteit gegaan waar de buddies van het labteam studeerden. We zouden van die buddies een rondleiding krijgen en dus hadden we afgesproken met hun. Toen we ze tegenkwamen begon de rondleiding. Zo zagen we waar ze sliepen en waar ze les kregen. Er was een les bezig en dus zagen we de klasgenoten van de buddies ook. Na het laboratorium kregen we ook nog het computerlab te zien. Het zag er netjes uit met goede computers. De rest van de dag hebben we doorgebracht in een winkelcentrum. ´s Avonds hebben we nog even tv gekeken, maar we gingen al snel naar bed.

Op de laatste zaterdag van onze reis zijn we naar de Forteen Falls te gaan. Toen we daar arriveerden zagen we dat de prijs best mee viel, maar de mannen bij de poort vertelden ons dat het meer moest zijn en we hebben toen hard moeten onderhandelen. Uiteindelijk hebben we wel wat teveel betaald, maar niet zo heel veel. We hebben bij de waterval gekeken en rustig gezeten. We gingen na ongeveer 2 uur weer terug naar het hotel waar we verbleven en gingen ons rustig klaarmaken voor het eten van ´s avonds. We zouden namelijk ´s avonds naar Carnivoor gaan. Dat is een restaurant waar je voor 25 euro onbeperkt vlees kunt eten. Adriaan ging niet mee, want dat wilde hij niet. We gingen met zijn 5en naar het restaurant en hadden aan het eind van de avond lekker gegeten.

De volgende dag gingen we onze spullen pakken en koffers wegen. Rond 6 uur gingen we naar het vliegveld en daar namen we afscheid van de reisleider en gingen verder het vliegveld op. Op dat vliegveld werd ik al tegen gehouden, doordat ik een bepaald papiertje moest hebben voor mijn verlengde visum, maar mij was niet verteld dat ik dat papiertje nodig had, dus wist ik niet meer waar het was. Na ongeveer 15 minuten praten als Brugman mocht ik toch door en gingen we eten en winkels kijken. Toen gingen we vliegen en deden er ongeveer 8,5 uur over naar Londen. Op Londen werd ik er natuurlijk weer uitgepakt en werd mijn tas getest op explosieven. De meter ging af en er moest een speciaal mannetje komen voor mij. Na wat gepraat te hebben met de man en wat scans gedaan te hebben kon ik door lopen. Bij de metaal detector pakte ze me er weer uit, want ik had schroevendraaiers onbewust nog in mijn tas zitten. Toen ik die had ingeleverd kon de vlucht naar Nederland gaan beginnen. Aangekomen op Schiphol hadden Laura en ik onze mooie kleren aangetrokken en zo liepen we naar onze ouders en familie toe. Na wat gedronken te hebben gingen we naar huis en begon het gewone leven weer.

Dit was het laatste verhaal van onze site. Wij hopen dat jullie genoten hebben van de verhalen en de foto´s.