Vorige week dinsdag hebben we een vergadering gehad om de voortgang te bespreken met Faith. Toen we afgesproken hadden om een nieuwe planning te maken gingen we terug naar het ICC en hebben we verder geprobeerd om een nieuwe functie werkend te krijgen op de server(WSUS). Helaas lukte dit niet door het instabiele internet hier.

De volgende dag kregen we een sms van Ann dat er weer een vergadering was, maar we wisten niet waarover, dus gingen we rond 4 uur naar Sasol Office. Toen we daar aankwamen bleek dat het om exact hetzelfde ging als de dag ervoor. We hebben wel van Ann een nieuwe opdracht gekregen, doordat die van ons af was. Zo kunnen we ook mee gaan helpen met de trainingen die vanaf volgende week maandag beginnen.

Donderdag hebben we weer geprobeerd WSUS aan de gang te krijgen, en dit keer met succes. WSUS is een programma, die in een domein updates doorstuurd naar de computers die in het domein zitten. Zo kun je ook bepalen welke updates wel en niet worden gedownload. Nu konden we updates binnen halen en instellen welke pc's er welke updates moesten krijgen. Jammer genoeg was het alweer het einde van de dag, en lukte dit niet meer.

De dag daarna had ik(Stefan) de laptop van Rachel meegenomen naar het ICC omdat deze niet helemaal goed functioneerde. Nadat ik deze gerepareerd had viel rond 9 uur al de stroom uit. Op dat moment gingen we maar naar Sasol Office, omdat daar een probleem was met 1 van de pc's daar. We hadden al gevraagd aan Hope wat het probleem was, maar dat wist ze niet zeker. Ook wisten we niet welke pc het was, want diegene van wie de pc was, was er nog niet. Toen we zelf maar even gingen onderzoeken kregen we van Hope te horen dat het om het scherm ging. Na alle kabels gecontroleerd te hebben, kwamen we erachter dat de voedingskabel van het scherm er niet goed in zat. Toen we die erin hadden gedaan wilde we testen of het werkte, maar we hadden geen stroom. We zijn toen op zoek gegaan naar een UPS(nood batterij), die ervoor zorgt dat wanneer de stroom uitvalt dat je nog tijd hebt om je spullen waar je mee bezig was op te slaan en de pc nog even netjes kan afsluiten. Ook neemt deze de mogelijke piekspanning weg. Bij Sasol hebben ze wel een paar van zulke batterijen, maar deze waren allemaal leeg. Toen we naar het lab liepen (2 deuren verder) konden we er daar ook geen vinden. Op dat moment vertelde het labteam dat het koffie tijd was. We hebben maar wat koffie gedronken en hoorden dat het labteam ook bijna klaar waren als er geen stroom was. Na de koffie hoorden we van Faith dat de stroom waarschijnlijk rond 5 uur 's middags pas terug kwam en dus was iedereen klaar rond half 12. We spraken met Faith af dat ze zou bellen als de stroom toch nog terug kwam voor de lunch. Met de buddies spraken we af dat wanneer Faith niet zou bellen, we met zijn allen naar het zwembad zouden gaan.

Er waren een paar buddies die niet wilden, doordat ze niet konden zwemmen of zelf bang waren voor water. Uiteindelijk dachten we met 5 buddies te kunnen gaan zwemmen. We zijn toen wat gaan eten thuis en hoorden rond 12 uur de jongens van de dam thuis komen. Rond 1 uur hoorden we nog steeds niks van Faith en dus belde we de 5 buddies op om te zwemmen. 2 Buddies konden we al niet meer bereiken. Dus die wilden niet meer dachten we. Met de andere buddies spraken we af bij het zwembad. Toen we daar aankwamen zagen we onze buddie (Jimmy) op zijn fiets. Maar van de andere buddies was nog geen spoor te bekennen. Na gebeld te hebben, bleek dat ze een uurtje later kwamen. We besloten vast te gaan zwemmen, maar toen werd Jimmy bang en weigerde het zwembad in te gaan. Toen we zelf in het water lagen kwamen na ongeveer 1,5 uur ook 2 andere buddies aan. We hadden Jane (buddie van Rick en Adriaan) belooft dat ze de bikini van Laura kon lenen. Peter (buddie van Laura en Rachel) had ook geen zwemkleding bij en die kon hij wel van mij lenen, gezien het feit dat ik er 2 bij had. Na heel lang nadenken en zijn vertrouwen proberen te winnen, wilde hij het water in als we erbij bleven en in een bad gingen van ongeveer 50 cm diep. We hebben daar Jane en Peter leren drijven, hoe het is om onderwater te zijn met je hoofd en schoolslag. Aan het eind van de middag hadden ze het aardig onder de knie en gingen we maar naar huis, omdat we ook nog naar de winkel moesten gaan. 's Avonds is iedereen naar Park Side Villa geweest om voetbal te kijken en gezellig wat te drinken. Oscar, Laura en ik gingen niet mee, dus hadden we een rustige avond.

De volgende morgen zijn we al redelijk vroeg ons bed uit gegaan omdat we naar Nzambani Rock zouden gaan. Nzambani Rock is een soort van berg die in een open vlakte ligt. Hij is ongeveer 200 meter hoog en ligt op ongeveer 17 kilometer van Kitui af. We hadden afgesproken met Peter en Jane om daar heen te gaan. Peter had nog een vriend uitgenodigd uit zijn klas en zo vertrokken we. We hebben er ongeveer 4 uur over gedaan om daar te komen, dus hebben we eerst nog even wat gegeten en gedronken om vervolgens door te gaan naar boven. We moesten eerst een stukje door struiken en bomen om vervolgens onder aan de trap naar boven te komen. Op het moment dat we het hek naar de trap open gedaan hadden liep iedereen naar boven. Toen Laura en ik als laatste wilde gaan ging het al wat langzamer, maar na ongeveer 2 trappen wilde ze niet meer verder. Zo moest ik haar na elke trap overhalen om verder te gaan. Tot we 5 van de 9 trappen gehad hadden en er ongeveer 10 minuten voorbij waren. Toen vertelde ik haar dat ze over de helft van de trappen was en niet meer terug kon. Op dat moment begon het ook nog eens stevig te waaien en besloten we even te wachten tot het rustiger waaide. Na ongeveer 15 minuten kwamen we boven aan en vond Laura het toch mooi. We zijn rustig naar het midden van de rots gelopen en hebben daar even gezeten. Toen riep Rick dat we een groepsfoto gingen maken. Na een mooi plekje gevonden te hebben, hebben we de foto gemaakt. Daarna hebben we nog ongeveer 1 uur op de rots gezeten. Daarna gingen we naar beneden, wat voor mij ook weer langer duurde omdat Laura dit ook niet echt prettige vond. Beneden wilden we zo snel mogelijk naar huis, omdat we best moe waren. We hoorden van Peter, dat er ook nog een kortere route naar de taxi plaats was, dus die hebben we maar genomen. We moesten een stuk door een rivier lopen, maar die was toch droog dus dat was niet zo erg. Na ongeveer 20 minuten lopen hoorden we onweer en begon het toch te regenen. We liepen zo snel als we konden door de regen en modder naar de taxiplaats en zagen de rivier steeds harder stromen. Toen we bij de taxiplaats aankwamen waren we allang doorweekt en moesten nog een taxi regelen. We kregen de beste van het dorp, maar we konden net zo goed op een motor rijden, want dat zou nog veiliger geweest zijn.

Toen we weer in Kitui aankwamen hebben we gelijk onze vieze kleren uitgetrokken en zijn in de douche gegaan. Daarna gingen we even uitrusten omdat we 's avonds naar Bavaria zouden gaan om lekker te gaan eten. De volgende dag hebben we uitgeslapen en Laura en ik waren als laatste wakker om half 12(lijkt wel Nederland). We hebben toen de was gedaan, maar die hadden we al 2 dagen in een sopje staan, zodat ze beter schoon zouden zijn. In plaats daarvan stonken de kleren zoals nooit te voren. We hebben er dan ook 3 keer zo lang overgedaan om ze schoon te krijgen. 's Middags hebben we echt zondag gehouden en zijn we rond 3 uur naar de winkel geweest.

Vandaag gingen we naar een school om daar wat computers te repareren en om te kijken hoe het ging met de school op het gebied van computers. De school ligt in Kyambiti, dat ongeveer 45 minuten van Kitui af ligt. We hadden hier 2 dagen voor uitgetrokken, maar in plaats van de 16 computers die ons verteld waren stonden er maar 7, dus daarom hebben we daar niet echt veel werk gehad. Ook omdat 5 van die pc's goed werkten. De overige 2 pc's waren niet te repareren, doordat we daar onderdelen voor nodig hadden. Nu heb ik wel weer tijd om de site bij te werken.

Foto's volgen morgen nog.