ictteam198.reismee.nl

De vakantie

Het heeft even geduurd, maar hier is dan toch mijn laatste bericht over de vakantie. Donderdag 5 mei gingen we naar Nairobi om weer ons visum te verlengen. Toen we daar waren werden we de hele tijd van de ene balie naar de andere gestuurd, maar uiteindelijk lukte het toch om het visum te verlengen. Daarna zijn we naar het hotel gegaan waar we die nacht verbleven.
De volgende morgen zijn we rond 10 uur vertrokken om op safari te gaan. We reden zo'n 4 uur naar het park: Tsavo East. We hadden het gevoel dat we op die dag niet meer op safari zouden gaan, maar dat was wel het geval. We kwamen eerst nog aan bij een lodge, waar bleek dat we daar gingen slapen. Terwijl we hadden afgesproken met Sammy, de man die de hele vakantie georganiseerd heeft, dat we in tenten verbleven tijdens de safari. Hij vertelde ons dat dit beter was en dan we niks extra's hoefden te betalen. Toen we overlegd hadden binnen de groep spraken we af dat er iemand maar een tent moest komen brengen, want die had de chauffeur niet bij. Daarna kregen we te horen dat er geen matrassen of iets bij de tent zaten. Toen hebben we maar besloten om in die lodge te gaan slapen, want we hadden niet echt zin in een discussie. Toen we dit besloten hadden zijn we doorgegaan met de safari. We zagen hele mooie dieren zoals: olifanten, giraffen, zebra''s, empala's, etc. We zagen ook nog een buffel staan en even later een leeuw lopen.
De volgende dag zijn we rond 7 uur naar het park gegaan en hebben we daar ongeveer dezelfde ronde gereden en nu zagen we dat die buffel van de dag ervoor op de grond lag met een gat van zijn kont tot zijn nek. De chauffeur vertelde, doordat de buffel alleen was hebben de leeuwen hem kunnen aanvallen. We hebben daar ongeveer een kwartier gestaan toen de chauffeur vertelde dat we 's middags terug moesten komen, omdat het voor de leeuwen dan minder heet is om te eten. Toen we rond 4 uur weer naar die plek van de leeuwen gingen waren ze nog niet aan het eten en de chauffeur vertelde ons dat we te vroeg waren. 's Avonds hebben we lekker rustig aangedaan en zijn we redelijk vroeg naar bed gegaan.

De volgende morgen zijn we om 6 uur vertrokken, omdat we de leeuwen wilden zien eten. Toen we bij de plek aankwamen, zagen we hoe de leeuwen de buffel langzaam verscheurden. Later die dag zijn we via het park naar Malindi gegaan, waar we 1 nachtje zouden verblijven tijdens onze reis naar Lamu. In Malindi hadden we een prachtig tweeverdiepingen appartement met een zwembad erbij en ongeveer 200 meter van het strand en de zee. We hebben onze spullen in het appartement gezet en zijn vervolgens naar de zee en het zwembad gegaan. Toen we weer bij het appartement kwamen hadden we wel honger en gingen dus maar uit eten. We zijn toen bij een restaurantje gaan zitten en besloten om daar 's morgens ook heen te gaan, want we wilden vroeg ontbijten en daar hadden ze cheeseburgers vanaf 7 uur.

De volgende dag zijn we dus naar dat restaurantje gegaan en hebben daar ontbeten. Hierna zijn we terug gegaan naar ons appartement om daar de spullen te pakken en naar de bushalte te rijden. Na een busreis van ongeveer 4 uur kwamen we aan in Lamu. Het enige wat we zagen was een klein haventje. Dat klopte ook wel want Lamu is een eiland waar je alleen per boot kan komen. Er rijden geen motorvoertuigen, alleen ezeltjes en voetgangers. Toen we bij ons huisje aan kwamen dachten we dat het tegen viel, maar toen we eenmaal binnen waren merkten we dat we het super luxe hadden. Wanneer je binnenkwam moest je eerst een trap op. Daar boven aangekomen zagen we een luxe keuken, een tafel, twee slaapkamers en nog een trap. Toen we daar naar boven liepen zagen we nog een slaapkamer en een fijne plaats om 's avonds te zitten en wat te drinken. We merkten wel dat het in Lamu door de smalle straatjes toch een stuk warmer was. Wanneer je 3 meter liep was je nat van het zweet. We besloten om toch maar een stukje te gaan lopen en kwamen iemand tegen, die ons gelijk maar een rondleiding gaf. Over het eiland. Na wat boodschappen gedaan te hebben, zijn we terug gegaan naar het appartement en zijn we al redelijk vroeg naar bed gegaan. Dit omdat we toch best moe waren van al dat reizen.

De dag erna zijn Laura en ik(Stefan) naar iemand toe gegaan om henna te laten zetten. Dat is een soort tattoo die er nar ongeveer 2 weken af gaat. Het duurde ongeveer 2 uur en daardoor had niemand zin om mee te gaan. De rest van de dag hebben we wat gewassen en lekker een vrije dag gehouden.

Een dag later zouden we met een boot gaan varen en dus werden we door de eigenaar van het appartement opgehaald en liepen we naar de haven van Lamu. Daar lag een zeilboot op ons te wachten met 4 mannen erop. Deze mannen hoorden blijkbaar bij de boot, want ze gingen met ons mee. Toen we een poosje gevaren hadden kwamen we op de zee uit. Daar hadden de mannen op een gegeven moment het anker uitgegooid en zeiden ze dat we daar konden gaan snorkel. Ik had mijn onderwatercamera bij en heb dus leuke foto's kunnen maken. Na het snorkelen hebben we lekker gegeten, met allerlei vis en natuurlijk rijst en fruit. Toen we terugkwamen in Lamu hebben we lekker een milkshake gedronken bij een restaurantje, wat vlak bij ons huisje zat.

Weer een dag later moesten we alweer rond 7 uur het appartement uit om te vertrekken naar de bus om naar Malindi te gaan. We gingen van Lamu weer met de boot naar de haven op het vaste land en daarna met de bus van de haven naar Malindi. Onderweg stopten we ergens, maar toen we dachten dat we weg konden rijden, bleek de bus kapot te zijn. Na ongeveer een uur zagen we allerlei onderdelen onder de bus uitkomen en dachten we al dat dat niet goed was. Weer een uur later konden we verder en gingen we naar Malindi. Toen we daar aankwamen moesten we eerst even naar de supermarkt om wat eten en drinken te kopen. Hierna zijn we naar het appartement gegaan en kregen daar de sleutel van het appartement weer. We zouden eigenlijk nog naar ruïnes gaan kijken, maar daar vond iedereen het toch wel laat voor, want ze waren uitgeput van de busreis. We hadden ons erbij neergelegd dat we niet meer zouden gaan. Toen we boven kwamen vertelde Laura me dat ze toch wel wilde gaan. We besloten toen dat we gewoon met zijn 2en zouden gaan naar de ruïnes. We vertelden het aan de rest en liepen toen naar de straat om een tuktuk te nemen naar de ruïnes. Toen we daar eenmaal aankwamen bleek dat het tot 7 uur open was, maar dat je tot 6 uur naar binnen mocht. Tegen de tijd dat wij er waren was het 5 over 6, dus waren we net 5 minuten te laat. We baalden wel, maar legden ons erbij neer. We hadden in het informatie boekje van Laura gekeken, maar daar stond geen tijd bij, dus dachten we dat het gewoon de hele tijd open was. Toen we thuis kwamen moesten de anderen wel lachen dat het dicht was, maar ze vonden het wel jammer voor ons.

De volgende dag zouden we naar Maraffa gaan. Dat is een natuurgebied, waar de erosie heel goed te zien is. Het ziet er een beetje uit als de Grand Canyon in het klein. ´s Middags zijn we lekker naar het strand geweest en naar de supermarkt. We hebben daar groot boodschappen gedaan en zijn toen over de toeristenmarkt naar huis gelopen. ´s Avonds hebben we lekker op ons terras gezeten en hebben we gezellig wat gedronken uiteraard. De volgende dag zouden we gaan snorkelen en dus werden we ´s ochtends rond 9 uur opgehaald door een busje van een duikschool. Toen we aan boord gingen leek alles goed te gaan, maar toen we eenmaal op zee waren begon de ellende. De duikschool wist al een week dat we kwamen en konden dus alles goed voorbereiden. Aangekomen bij de eerste snorkelplaats, bleek dat we maar 4 snorkelsets bij hadden. We vroegen aan de kapitein hoe dat zat en of hij het kon regelen. Hij begon al gelijk een beetje geïrriteerd te praten over dat hij het ´s middags opgelost zou hebben. We besloten toen maar om ons erbij neer te leggen en gewoon even te wisselen. We lagen ongeveer 10 minuten in het water, waarna we alweer weg moesten, want de kapitein wilde weg. Terwijl Rachel nog in het water lag op ongeveer 3 meter van de motor, startte de kapitein de motor al. We haalden Rachel aan boord en vaarden een heel eind langs de kust. We vroegen de kapitein waar we heen gingen en die vertelde ons dat we naar een eiland gingen. Na ongeveer 1 uur kwamen we bij een zandplek in het water en de kapitein vertelde dat dit het eiland was en dat het nu door vloed onder water stond. We gingen het water in hebben wat gezwommen. Na 15 minuten ben ik terug gegaan naar de boot en vroeg ik wat we nu gingen doen. De kapitein zei me dat we gingen lunchen en vroeg of we dat op het strand wilden doen of gewoon in de boot. Ik vertelde de man dat we wel in de boot wilden eten, want dan konden we snel weer snorkelen. Toen de anderen ook in de boot waren vaarde de kapitein naar een strandje en daar gingen ze vanalles klaarzetten. We waren er een beetje klaar mee en belde onze reisleider dat het niet was wat we wilden. Hij begreep het en belde gelijk de duikschool op. Toen werd ik gebeld door de manager en die vroeg naar de kapitein. Toen ik die gegeven had, begon hij allemaal te schreeuwen. Nadat hij op had gehangen, gaf hij de telefoon terug aan mij en begon tegen mij. Hij vroeg waarom ik niks tegen hem had gezegt en dat ik het kantoor niet had moeten bellen, nadat ik hem voor de zoveelste keer vertelde dat het niet was wat we geboekt hadden werd hij boos op mij. Toen vertelde ik hem dat ik daarom het kantoor gebeld had en dat ik met hem niet kon praten. Na het eten zijn we naar een strandje gevaren, waar iemand met 3 extra snorkelsets klaarstond. We voeren terug naar de eerste snorkelplaats en gingen daar het water in. We hebben uit eindelijk toch nog 2 uur kunnen snorkelen. Na ongeveer 1 uur kwam ik even in de boot en toen vroeg de kapitein of ik vinnen wilde hebben. Ik wilde dit wel en hij riep naar iemand van een patrouille boot. die kwam naar ons toe en gaf zijn vinnen aan mij. Toen heb ik het overige uur toch nog heerlijk gesnorkeld en mooie foto´s gemaakt. Toen we terug kwamen bij de duikschool vroeg de kapitein of we misschien iets van een fooi hadden voor hem. We hebben het maar gewoon genegeerd en zijn naar huis gegaan. We hebben nog even in het zwembad gezwommen en zijn toen weer naar het appartement gelopen.

De dag erna gingen we naar Mombasa, waar we onderweg weer een tegenvaller te horen kregen. We hadden het de reisleider afgesproken dat we aan het strand in Mombasa zouden verblijven. Nu hoorden we dat we 30 kilometer van Mombasa af zaten, maar wel aan het strand. Ook vertelde hij ons dat er in Mombasa helemaal geen strand was. Na een korte discussie hebben we ons ook hier maar bij neergelegd. En zo reden we niet naar Mombasa, maar naar Diani Beach. Het appartement beviel ons wel en er was een mooi strand bij. We hebben eerst maar even rondgelopen, maar omdat het zondag was, waren er veel winkels dicht. De grote supermarkt was wel open, dus gingen we daar maar heen. Laura en ik besloten uit eten te gaan in een leuk restaurantje. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we nog even foto´s zitten kijken, waarna we naar bed gingen.

De dag erna gingen we een city tour doen door Mombasa. We hebben vanalles gezien. Zo gingen we naar een houtbewerkings plaats, waar ze allerlei beeldjes en hangertjes maakten en natuurlijk ook verkochten. Toen we daar klaar waren gingen we naar oud Mombasa, waar we even rondgelopen hebben. We kwamen uit bij een fort. Het bleek Fort Jezus te zijn. We hadden van tevoren al besloten hier heen te gaan, dus dat kwam goed uit. We kregen een kleine rondleiding die al na 10 minuten voorbij was. We liepen zelf nog rond en de gids vertelde dat hij moest gaan en dus namen we afscheid van hem. De anderen waren na 10 minuten al klaar met rondkijken en gingen dus bij de uitgang zitten wachten. Laura en ik hebben er ongeveer 1 uur langer over gedaan. Hierna zijn we naar huis gegaan en hebben we het niet te laat gemaakt ´s avonds.

Een dag later gingen Laura en ik een rondje lopen en belde Adriaan om te melden dat ze bij een bar waren en dat we daar gingen eten. We zijn eerst langs het huisje gelopen om Mick en Rachel op te halen en liepen toen naar de bar. Net na het eten zijn Laura en ik al snel naar huis gegaan, omdat ik me niet zo lekker voelde. Ik ben dan ook gelijk naar bed gegaan.

De volgende dag zijn Mick, ik, Rick en Laura wezen duiken. We werden ´s ochtends opgehaald en reden naar een mooie duikschool. Toen we daar aankwamen en naar de eigenaar liepen viel het ons op dat hij blank was. Hij bleek uit Engeland te komen en in de loop van de jaren een duikschool had opgebouwd. Na wat vragen en praten gingen we naar de uitrusting kijken. We zochten goede spullen uit en liepen daarna naar de boot. We stapten in en gingen naar een duikplek. We hebben daar ongeveer 45 minuten gedoken en gingen toen naar de volgende duikplek. Ook daar hebben we ongeveer 3 kwartier gedoken. Aan het eind zijn we naar huis gegaan en was het een geslaagde dag.

De volgende dag zouden we naar de hoofdstad gaan om daar de laatste dagen door te brengen. De reis zou ongeveer 5 uur duren, maar het duurde uiteindelijk 9 uur. Dit kwam doordat de bus bij de lunch kapot ging en we na een lange tijd over moesten stappen in een andere bus. Eenmaal aangekomen in Naïrobi waren we kapot en hebben we niet veel meer gedaan.

De volgende dag zijn we naar een universiteit gegaan waar de buddies van het labteam studeerden. We zouden van die buddies een rondleiding krijgen en dus hadden we afgesproken met hun. Toen we ze tegenkwamen begon de rondleiding. Zo zagen we waar ze sliepen en waar ze les kregen. Er was een les bezig en dus zagen we de klasgenoten van de buddies ook. Na het laboratorium kregen we ook nog het computerlab te zien. Het zag er netjes uit met goede computers. De rest van de dag hebben we doorgebracht in een winkelcentrum. ´s Avonds hebben we nog even tv gekeken, maar we gingen al snel naar bed.

Op de laatste zaterdag van onze reis zijn we naar de Forteen Falls te gaan. Toen we daar arriveerden zagen we dat de prijs best mee viel, maar de mannen bij de poort vertelden ons dat het meer moest zijn en we hebben toen hard moeten onderhandelen. Uiteindelijk hebben we wel wat teveel betaald, maar niet zo heel veel. We hebben bij de waterval gekeken en rustig gezeten. We gingen na ongeveer 2 uur weer terug naar het hotel waar we verbleven en gingen ons rustig klaarmaken voor het eten van ´s avonds. We zouden namelijk ´s avonds naar Carnivoor gaan. Dat is een restaurant waar je voor 25 euro onbeperkt vlees kunt eten. Adriaan ging niet mee, want dat wilde hij niet. We gingen met zijn 5en naar het restaurant en hadden aan het eind van de avond lekker gegeten.

De volgende dag gingen we onze spullen pakken en koffers wegen. Rond 6 uur gingen we naar het vliegveld en daar namen we afscheid van de reisleider en gingen verder het vliegveld op. Op dat vliegveld werd ik al tegen gehouden, doordat ik een bepaald papiertje moest hebben voor mijn verlengde visum, maar mij was niet verteld dat ik dat papiertje nodig had, dus wist ik niet meer waar het was. Na ongeveer 15 minuten praten als Brugman mocht ik toch door en gingen we eten en winkels kijken. Toen gingen we vliegen en deden er ongeveer 8,5 uur over naar Londen. Op Londen werd ik er natuurlijk weer uitgepakt en werd mijn tas getest op explosieven. De meter ging af en er moest een speciaal mannetje komen voor mij. Na wat gepraat te hebben met de man en wat scans gedaan te hebben kon ik door lopen. Bij de metaal detector pakte ze me er weer uit, want ik had schroevendraaiers onbewust nog in mijn tas zitten. Toen ik die had ingeleverd kon de vlucht naar Nederland gaan beginnen. Aangekomen op Schiphol hadden Laura en ik onze mooie kleren aangetrokken en zo liepen we naar onze ouders en familie toe. Na wat gedronken te hebben gingen we naar huis en begon het gewone leven weer.

Dit was het laatste verhaal van onze site. Wij hopen dat jullie genoten hebben van de verhalen en de foto´s.

De laatste dag.

We hebben de afgelopen tijd niet echt speciale dingen meegemaakt, behalve dan dat we de verjaardag van Laura hebben gevierd afgelopen maandag. We hebben het final report ingeleverd en hebben voor de laatste keer afgesproken met de buddies, Hope en Chris. Rond 11 uur vandaag zullen Jimmy en Damaris langskomen om onze laptop mee te krijgen als cadeautje.

Gisteren kregen we tijdens het winkelen ineens van Damaris, die we tegenkwamen, te horen dat we vandaag een meeting hebben om 3 uur met Sasol. Het nieuwe labteam komt vanmiddag in Kitui aan en die zulllen de rest van de dag met het labteam van nu in het lab zijn voor de overdracht van hun project. Verder hebben we alles nu gepakt en zijn vrijwel klaar om te gaan. Morgenvroeg gaan we rond half 9 weg naar Nairobi.

Ik(Stefan) zal, wanneer we terug zijn van vakantie, nog een laatste bericht met foto's op de site plaatsen. Dit zal tijdens de vakantie niet gaan omdat we dan geen internet hebben.

De afgelopen tijd.

Het is nu alweer een hele tijd geleden, dat er iets op onze site bij kwam. Vorige week hebben we vrijwel de hele tijd aan het final report gewerkt, dus op die dag was er niet echt iets spannends. Op donderdag zijn we met zijn allen naar Park Side Villa geweest omdat we weer eens gezellig uit eten wilden.

Vanwege Pasen hadden we afgelopen vrijdag en maandag vrij en dus hadden we vier dagen weekend. Op vrijdag hebben we uitgeslapen tot ongeveer 10 uur. We zijn er toen maar uit gegaan, doordat het labteam nog even verder wilde werken aan hun final report. Rond 1 uur 's middags zijn ze gestopt met werken en ben ik(Stefan) gaan winkelen met Laura en Rick. Verder hebben we rustig aan gedaan die dag.

De volgende dag hebben we weer lekker uitgeslapen tot ongeveer 11 uur. We hebben toen de was gedaan en wilden 's middags naar het Albino weeshuis gaan. Toen we daar aankwamen zagen we dat de poort open was, maar verder zagen we niemand. We besloten na een tijdje gewacht te hebben, om maar door te lopen naar Park Side Villa. We hebben dat wat gegeten en gedronken en Rick, Adriaan en Mick hebben nog gepooled. Rond 3 uur zagen we in eens allemaal blauwe jurken binnenkomen. Het bleek dat er een trouwerij was en dat ze buiten foto's wilden maken. Toen we zin kregen om naar huis te gaan, stonden al die mensen op het pad naar de uitgang. We liepen er tussen door en besloten meteen langs de winkel te gaan. Na boodschappen gedaan te hebben zijn we weer naar huis gegaan en hebben daar lekker rustig onze zaterdag avond doorgebracht.

Op zondag hebben we helaas weer uit kunnen slapen en besloot het labteam om nog een stukje van het final report af te maken. Rond half twee zijn Laura en ik naar het zwembad gegaan en hebben daar lekker gezwommen. Het was een warme dag, dus waren we wel toe aan een beetje verkoeling. Toen we terugkwamen gingen we met zijn allen winkelen, zodat we ook wat in huis hadden voor 's avonds om te eten.

De volgende dag hebben we weer uitgeslapen, maar nu werd ik wakker gemaakt door middel van een felicitatie. Rond 11 uur besloot ik te gaan douchen en de rest zou even wat boodschappen gaan halen voor 's avonds, omdat ik veel friet en vlees had besteld op mijn verjaardag. Onder het douchen hoorde ik ze nog steeds lachen en praten, maar dacht er niks bij. Toen ik klaar was met douchen en uit de badkamer kwam zag ik iedereen nog hard in de weer om een slinger op te hangen. Daarna gingen ze echt naar de stad. Laura en ik bleven achter en hebben nog even lekker ontbeten. Ongeveer een half uur na het ontbijt kwam iedereen weer terug we hebben allemaal een hoedje opgezet en zijn zo de rest van de dag verder gegaan. Rond 2 uur ging Rachel een ei bakken voor iedereen. Hierna zijn Laura en ik naar de stad gegaan en hebben nog wat inkopen gedaan. Toen we terug kwamen en even gezeten hadden, kwamen er plastic zakken op tafel. Ik moest aan tafel gaan zitten en er werden cadautjes tevoorschijn gehaald. Van de groep kreeg ik tandpasta, zeep, mondreiniger en deo. Ook kreeg ik nog een fles 'Red Label' wisky. Van Laura kreeg ik een blouse en een das. Toen we klaar waren met de cadeaus stond er een bak met fruitsalade op tafel en hebben we die nog lekker naar binnen zitten werken.

Na een paar uur begon Adriaan met het snijden van de aardappels, want we hadden 5 kilo aardappel om friet van te maken. Toen we ongeveer de helft hadden gebakken deed het gas het niet meer, dus hebben we het daar maar bij gelaten. Bij het eten hebben we eerst hotdogs gegeten met daar bij pinda saus en friet. Na het eten hebben we nog film gekeken en zijn we rond 11 uur naar bed gegaan. Ik vond het een hele leuke verjaardag. In Nederland wil ik mijn verjaardag ook nog vieren, dus dat is dubbel feest dit jaar.

Gisteren wilden we weer aan het final report gaan werken, maar Laura voelde zich niet lekker. Ik besloot met haar naar het ziekenhuis te gaan en daar kregen we wat medicijnen. Toen we zaten te wachten tot we aan de beurt waren voor de medicijnen viel de stroom uit. De rest van de dag is de stroom niet meer terug geweest en de overige labteam leden kwamen ook al vrij snel terug. We hebben de rest van de dag niet veel kunnen doen en dus zijn Mick, Adriaan en Rachel gaan zwemmen. Rond half 5 kwam de stroom terug, maar om dan terug te gaan om te werken had ook geen nut meer, dus hebben we maar rustig eten gemaakt en zijn we lekker op tijd naar bed gegaan.

Vandaag zitten Mick en ik thuis, zodat Laura niet alleen is. We werken ook vandaag weer aan het final report en hopen het vandaag af te hebben.

Bijna visum verlengt.

Afgelopen woensdag gingen we niet werken, doordat we naar Nairobi zouden gaan om ons visum te verlengen. We wilden er redelijk op tijd zijn en dus hadden we afgesproken om rond half 9 de matatu naar Nairobi te pakken. We hadden niet een grote matatu, doordat Mick het makkelijker vond om in een kleine te zitten. Na ongeveer 1,5 uur kwamen we aan in Nairobi, maar daar was het spitsuur blijkbaar, want we hebben nog een uur in de file gestaan.

We zouden met Sammy bellen als we in Nairobi waren, zodat hij ons op kon halen en naar het gemeentehuis kon brengen. Toen we gestopt waren bij een tankstation zagen we geen van zijn chauffeurs en belde hem dus op. We vertelden waar we waren en toen zei hij dat hij iemand zou sturen. Rick en ik(Stefan) moesten nodig naar de wc, dus zijn we naar de overkant van de straat gelopen en bij een restaurant naar binnen gegaan. Toen we klaar waren moesten we weer naar buiten, maar toen ruikte we de heerlijke geuren die in het restaurant hingen. We besloten om maar niet te blijven eten en naar de anderen te lopen.

Na ongeveer nog 5 minuten te hebben gewacht zagen we een chauffeur van Sammy aankomen. Die bracht ons naar het gemeentehuis, waar we de papieren kregen om in te vullen en in te leveren binnen bij de balie. Toen we die ingevuld hadden gingen we in de rij staan, maar toen vertelde de man achter de balie dat we nu nog niet ons visum konden verlengen, maar dat dat ongeveer 4 dagen voor het verlopen van je visum moet. Wij waren hier best boos over, doordat dit niet de eerste keer was dat leerlingen hun visum gingen verlengen en Sasol er niet had bij gezegt dat dat nog niet kon nu. We stuurden dan ook gelijk een sms naar Faith(werknemer van Sasol) om te vragen hoe dit zat. Uiteindelijk hebben we de chauffeur gebeld om te vragen of hij ons naar het Bush Hotel kon brengen, doordat we daar zouden slapen.

We hadden eigenlijk gepland om de volgende dag naar het gemeentehuis terug te gaan om onze visums op te halen, om daarna naar huis te gaan. Maar we hadden besloten om, ondanks we toch niks met het visum konden doen, toch op donderdag in Nairobi te blijven. We hadden al tegen Sasol verteld dat we waarschijnlijk vrijdag terug zouden komen en dat was nu dus echt zo.

Rond 3 uur waren we bij het Bush Hotel aangekomen en vroeg de vrouw van het Hotel ons of we een snackje wilden halen bij een snackbar. Wij wilden wel weten hoe een Keniaanse snackbar eruitziet, dus besloten we mee te gaan. We liepen twee straten verder naar de achterkant van een terein van een tankstation langs de 'snelweg'. Daar zagen we een snackbar zoals we die niet hier, maar in Nederland zouden verwachten. We liepen naar binnen en dachten gelijk aan een Burger King. Ik bestelde een grote hamburger met friet en Mick had hetzelfde. Toen we klaar waren met 'bunkeren' belde Sammy op. We hadden om 4 uur namelijk met hem afgesproken in het hotel. Het enige probleem was nog dat we de vrouw van het hotel kwijt waren. En net op het moment dat we wilden gaan zoeken zagen we haar naar ons toe komen lopen. We liepen terug naar het hotel waar Sammy al was.

We hebben even wat te drinken besteld en zijn toen met Sammy om de tafel gaan zitten om over de vakantie te praten. We hadden het vorige weekend al een planning gemaakt, maar voor de prijzen en het reserveren hadden we Sammy nodig. We hadden een paar activiteiten uit boeken gehaald, dus die kende Sammy nog niet. Hij beloofde ons wel dat hij alles zou regelen. De jongens van de dam zouden aankomende dinsdag op vakantie gaan en Sammy zou ze op halen. Ook zou hij wanneer hij in Kitui was op maandag de prijzen nog doorgeven.Na het bespreken van de vakantie hebben we nog even gewacht op het eten. 's Avonds hebben we nog even tv gekeken en zijn we rond half 11 naar bed gegaan.

De volgende dag zouden we rond 11 uur opgehaald worden door een chauffeur van Sammy, omdat we naar 2 winkelcentra zouden gaan om een lekker dagje te gaan winkelen. We hadden rond 9 uur ontbijt. Het onbijt bestond uit: eerst een bordje fruit, gevolgd door een bord met een ei, 2 broodjes en een worstje. Nadat we dit ophadden hebben we ons even gedoucht en hebben we nog even beneden gezeten. Rond half 11 was de chauffeur er al, dus we konden wat eerder weg. We zouden onderweg eerst langs een winkelcentrum gaan en vervolgens zouden we naar een andere rijden die ongeveer 5 minuten lopen van de eerste af ligt. Het tweede centrum zag er ook een stuk beter uit, doordat het nog niet zo oud is. We spraken af met de chauffeur dat we hem zouden bellen als we klaar waren met winkelen.

We liepen naar binnen en zijn bij het eerste winkeltje al naar binnen gegaan. Het was een Nike winkel en hoopten daar wat goedkopere spullen te vinden dan in Nederland. Dit bleek niet het geval en dus liepen we al snel de winkel weer uit. Een paar winkels verder zat een computer winkeltje waar Mick en ik natuurlijk naar binnen moesten. We kochten daar een handige toolkit voor de laptop. Toen we in die winkel klaar waren liepen we met zijn allen de Nakumat binnen. Dat is een super grote supermarkt waar je van alles kan kopen. Van bijvoorbeeld een grasmaaier, tot tv's, tot chips, tot motoren, tot kinderspeelgoed. Je kan het niet verzinnen op ze hebben het daar wel. We hebben rustig de winkel doorgelopen en hebben nog wat gekocht voor in het huisje en voor in Nederland. Toen we klaar waren liepen we naar de bovenste 3e verdieping van het winkelcentrum om daar een lekkere pizza te eten.

Na die op gegeten te hebben besloten we het winkelcentrum vanaf boven verder te verkennen, gezien het feit dat we toch boven waren. We kwamen nog allerlei soorten winkels tegen. Van een boekenwinkel, tot een bioscoop. Ook nog veel eettentjes en kraampjes. In een kledingzaak heb ik nog een broek, riem en blouse gekocht. Op de begane grond heb ik nog een paar schoenen gekocht in een winkel die qua prijzen gelijk staat aan een nederlandse goedkope kledingzaak. We wilden voor we naar het volgende winkelcentrum gingen nog even een ijsje proberen, maar toen hoorde we dat het 200 shilling voor 1 bolletje was. We besloten we gewoon naar het andere centrum te gaan.

Daar aangekomen was het al half 4. Toen we binnenkwamen zagen we gelijk dat het een iets minder leuk winkelcentrum was, dus daar zijn we ook maar ongeveer 1 uur gebleven. Daarna hebben we de chauffeur weer gebeld om vervolgens terug te gaan naar het Bush Hotel. Toen we daar aankwamen is Adriaan gelijk de keuken in gedoken, want die wilde leren hoe je Keniaans eten maakt. We kregen weer een heerlijk maal. 's Avonds konden we geen tv kijken want de stroom was uitgevallen. Overal in de buurt was stroom op het Bush Hotel na. 's Ochtends hadden we ook al stroomuitval, maar toen zagen we aan de overkant al mensen met de stroomkabels werken, dus dachten dat het wel opgelost zou worden. 's Morgens hadden we wel weer stroom en zouden we weer rond 9 uur ontbeten. Na het eten is Adriaan weer de keuken in gegaan om Andazi te leren maken. Dat zijn soort kleine oliebollen. Rond 11 uur zouden we weer opgehaald worden door de chauffeur van Sammy om richting huis te rijden. Onderweg zouden we nog even bij een souvenirswinkel stoppen.

Daar aangekomen werden we warm ontvangen en kregen gelijk een rondleiding. We zagen hoe ze daar op het terrein vanalles van hout maken. Van de kleinste beeldjes tot de grootste beelden. Na de rondleiding gingen we naar het winkeltje en hebben we souvenirs uitgezocht. Hierna zijn we naar Kitui gegaan. 's Middags waren we rond 4 uur weer terug bij ons huisje. We hadden 's avonds hebben we weer lekker rustig aangedaan en zijn we rond 11 uur al naar bed gegaan.

De volgende morgen hebben we uitgeslapen tot 9 uur maar dit keer, maar was omdat we vrij vroeg naar bed waren gegaan de avond van te voren. Verder hebben we op die dag niet veel meer gedaan. We hebben nog gewassen, zijn naar de stad geweest en daarna zijn Laura, ik, Mick en Adriaan nog even wezen zwemmen. Hierna gingen we weer naar huis. 's Avonds zijn Donny, Jelle, Mick en Rick naar Club Envy geweest na een tijdje gingen ze naar Riverside. Laura en ik hebben een film gekeken en Oscar, Rachel en Adriaan hebben ook gezellig bij elkaar gezeten in het huisje van de dambouwers.

Afgelopen zondag hebben we langer op bed gelegen, namelijk tot ongeveer 11 uur. Toen we in de woonkamer kwamen had Rachel de helft van haar vlechten er uit liggen. Het bleek dat ze dat de avond ervoor gedaan hadden. Maar Laura en ik lagen al op bed toen hun weer binnenkwamen en hadden dus niks gezien. Na een ontbijtje heeft ze de rest van de vlechten er ook uitgehaald. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn Laura en ik nog even een rondje wezen lopen door de stad. 's Avonds hebben we nog een etentje gehad bij Bavaria met de dambouwers, doordat die deze morgen zijn vertrokken op vakantie.

Gisteren wilde ik de site al bij werken maar dat ging niet door omstandigheden. Verder zijn we aan het Final Report begonnen. We kunnen trouwens maar beperkt internet gebruiken, want vorige week maandag hadden ze de internetkabel van Orange naar het ICC gestolen en dus hadden we geen internet. Nu, meer dan een week later hebben we nog steeds geen internet. Mick en ik kunnen gelukkig nog een beetje met de dongle werken, maar dat is ook niet alles, doordat je met zijn 2en op 1 dongle zit te werken. Het is dus heel traag. We vragen nu elke dag of er al nieuws is en hoe het met het internet staat, maar we krijgen nog niet echt duidelijk antwoord. Wel weten de mensen bij Sasol ervan en er wordt dus wel aan gewerkt.

De afgelopen paar dagen.

Afgelopen vrijdag hebben we een normale werkdag gehad. 's Avonds hebben Laura en ik(Stefan) buiten gezeten en heeft de rest een film zitten kijken. Toen we dachten dat ze rond 11 uur nog met de film bezig waren en gingen kijken bleek dat de buurman tv zat te kijken en dat we dat hadden gehoord. De rest van ons huisje lag namelijk al op bed. Alleen Rick was nog wakker, maar die was ook zijn tanden al aan het poetsen en ging ook snel naar bed. Wij zijn rond 12 uur ook naar bed gegaan. Na de volgende dag uitgeslapen te hebben zijn we gaan wassen, waarna we de stad in zijn gegaan. Rick en Adriaan waren al wat eerder naar de stad en Mick, Laura, ik en Rachel hebben hun later opgebeld om te vragen waar ze waren. We zijn toen naar ze toegelopen. Het bleek dat ze bij een winkel waren geweest waar je stof kunt kopen voor kleding.

Toen we aankwamen bij de plaats waar we afgesproken hadden namen de jongens ons mee samen met 2 mannen naar een pakken winkeltje. We hebben daar pakken laten aanmeten en uitgekozen. Toen we daar klaar waren hebben we nog wat winkeltjes bezocht en hebben toen wat gedronken en gegeten bij Flavours.

Toen we klaar waren zijn we eens gaan kijken wat er boven het restaurant allemaal voor winkeltjes zaten. Het restaurant zit namelijk in een soort appartementencomplex van 4 verdiepingen hoog. Toen we helemaal boven aan kwamen zagen we een kapperszaak zitten en gingen even informatie vragen over wat het zou kosten om je haar in te laten vlechten. Rachel en Laura wilde dit al een tijdje doen, maar wisten niet hoe dat ging of wat het ging kosten. Adriaan wilde ook al een tijdje naar de kapper en vroeg dus wat het kostte om geknipt te worden. Dit bleek 100 shilling te kosten. Hij besloot te gaan zitten en zicht te laten knippen. Hierna hadden Rachel en Laura het idee dat ze ook wel hun haar konden laten doen. Ze wisten dat het vlechten ongeveer 2 uur zou duren, dus dat haalden we makkelijk op de vrije zaterdag. We zijn toen snel naar beneden gelopen om bij de apotheek wat kunsthaar te halen. Eenmaal terug boven aangkomen gaven we het haar aan de kapster en Laura en Rachel gingen zitten. Rick, Mick en ik besloten naar de supermarkt te lopen, zodat de boodschappen voor 's avonds ook alvast binnen waren.

Toen we terug kwamen bij de kapsalon bleek dat Rachel en Laura nog langer niet klaar waren. Er was net de helft van de achterkant van hun hoofd gedaan. We hebben nog ongeveer 30 minuten bij de meiden gezeten, toen Rick, Mick en Adriaan besloten naar huis te gaan, omdat het anders voor hun veel te laat zou worden. Ik bleef bij de meiden omdat we niet zeker wisten hoelaat het zou worden en dat als het donker zou worden de meiden niet alleen over straat moesten lopen. Uiteindelijk waren we om 8 uur pas klaar in de kapperszaak en gingen naar huis. Rachel en Laura hebben uiteindelijk 4,5 uur in de kappersstoel gezeten.

Thuis aangekomen zagen we dat de jongens van de dam ook weer terug waren gekomen. Mick was al begonnen met de groenten snijden voor het eten, want het was de beurt van Rachel en Mick om te koken. We hebben lekker spaghetti op. Toen we klaar waren met eten rond half 10 hebben we ons eigen klaargemaakt om te gaan stappen. Peter en Timo waren er ook weer bij. We bestelden 2 taxi's, maar zoals we al dachten kwam er maar 1. We moesten dus met 11 mensen in een taxi. Vorige week moest dat met 12 dus nu was het ook geen probleem. Bij de Riverside hebben we weer een gezellige avond gehad. Rond 3 uur zijn we met 2 taxi's naar huis gegaan, waarna we vrijwel meteen weer naar bed gingen.

De volgende dag hebben we lekker rustig aan gedaan. We hadden op boodschappen na niks op de planning staan, dus dat was lekker. Na lekker ontbeten te hebben, zijn we boodschappen wezen doen in Kitui. Rond 4 uur hebben we met zijn 6en rond de tafel gezeten omdat we moesten bespreken wat we gaan doen in de vakantie. Binnenkort hebben we een afspraak met iemand uit Nairobi om de vakantie vast te leggen, dus daarom wilde we nu al op een rijtje hebben wat we zelf willen. Zodat we als we afgesproken hebben met die persoon, we geen discussie moeten gaan voeren over wie wat wil doen en wanneer. Nu staat het voor ons allemaal op papier. Ook hebben we een budget gesteld wat we maximaal kwijt willen zijn aan onze vakantie. Gister avond hebben we door die vakantiebespreking pas rond 8 uur eten kunnen maken, dus hadden we niet veel avond meer over.

Een paar dagen op het laboratorium.

Toen we afgelopen dindag thuis hadden gewerkt, had ik even helemaal geen zin meer in het ICC. Ik(Stefan) heb toen besloten met het lab team mee te gaan om te kijken hoe het bij hun werkt. Alle buddies van alle teams waren deze week naar een training, dus was er op het lab wat ruimte voor me. Het labteam vroeg eigenlijk ook wel een beetje of ik mee ging(Mick wilde niet, dus ging ik alleen mee met het labteam), omdat ze monsters zouden gaan halen. Aangekomen bij Sasol moesten we nog even wachten op Kiem(klusjesman van Sasol) om vervolgens te vertrekken naar de plaats waar we moesten zijn. Die plaats bleek bijna recht achter Sasol Office te liggen, dus was het ongeveer 5 minuten lopen voor we bij de eerste compount (groep huizen omringd door een muur) kwamen. We hebben daar wat monsters genomen van de waterput, hebben nog wat vragen gesteld over de put aan de eigenaar van de compount en zijn toen naar het volgende monsterpunt gegaan.

Achter Sasol Office licht best een mooie wijk, maar de straten zien er heel arm uit. Als je zo'n compount binnen komt denk je ook aan een arme wijk maar dat is totaal niet te zien. Binnen in een compount zitten een beetje net zulke huizen als zo een waar wij in wonen. Sommige waren zelfs nog mooier. We hebben 5 verschillende waterputten bezocht en kwamen onderweg mooie natuur en cultuur tegen. Nadat we alle waterputten hadden gehad, liepen we terug naar het lab. Onderweg kwamen we langs het huis van Kiem (waar we zijn vrouw en kinderen hebben gezien) en ook langs een cafeetje waar Kiem altijd chapatie(soort pannekoek) gaat halen. We kregen van Kiem 2 chapatie's die groter waren dan normaal. Zo'n chapatie kost ongeveer 20 shilling (20 cent). Afgelopen week hebben Laura en Adriaan voor ons avondeten ook chapaties gemaakt. Aangekomen op het Lab was ik benieuwd wat we toen gingen doen.

Ik besloot met Laura mee te gaan omdat zij als eerst met een opdracht kwam voor me en Rachel toch achter de pc moest werken. We zijn begonnen met het schoonmaken van wat plaaten(bakjes waar je bacterien in laat groeien zodat je ze makkelijker kan onderzoeken). Hierna zijn we aan de slag gegaan met de monsters die die morgen genomen zijn. We hebben er voor gezorgd dat de bacterien op de plaaten kwamen de liggen.

De volgende dag wilde ik wel weten hoe het met de groei van de bacterien stond, dus ging ik weer mee met het labteam. Toen we aankwamen gingen we vrijwel gelijk aan het werk. Laura vertelde dat we de bacterien niet goed genoeg konden zien in het lab, dus gingen we naar buiten met de plaaten van de monsters. Daar leerde ik dat je de bacterien kan herkenen aan hun vormen en kleuren. Hierna hebben we weer wat schoon moeten maken en hebben we andere monsters onderzocht. 's Middags hebben we een reinstrijk gemaakt bij alle monsters, zodat de bacterie over de hele plaat uitgesmeerd wordt en dus beter zichtbaar. Al met al waren dit 2 interresante dagen en ook nog eens heel leerzaam. Ik ben blij dat ik even weg kon van het ICC en dit was een goede oplossing. Nu heb ik weer meer zin om naar het ICC te gaan en daar weer verder te werken. We moeten nog het een en ander gaan documenteren over de server.

Gisteravond hebben we de film Tarzan gekeken en hadden een gezellige avond.

Weer eens een update.

Het is weer een tijdje geleden, dat ik(Stefan) wat van ons heb laten horen, maar hier is het dan weer. Een update van de site.

Afgelopen maandag en dinsdag was niet heel speciaal, dus daar valt weinig over te vertellen. Woensdag kwamen Donny en Oscar terug van de dam, omdat ze naar Sombe zouden gaan. Ze gingen naar de school waar wij ook zijn geweest, maar dan om daar de wc's af te maken. Die waren al klaar, maar er moesten nog afsluitkleppen op. Jelle bleef in Kiangu, omdat hij daar meer kon doen vond hij. Donderdag zijn Donny en Oscar naar Sombe vertrokken. Vrijdagmiddag rond 2 uur kwamen Jelle samen met hun buddies terug vanuit Kiangu.

Om half 4 zijn we naar een trainingscentrum van Sasol gelopen, omdat we daar een general meeting hadden. We moesten daarbij aan heel Sasol vertellen wat we in de afgelopen maand gedaan hadden, wat we in de komende tijd gaan doen en tegen welke dingen we aanliepen. We vertelden over de scholen waar we geweest waren en hoe het verlopen was met het domein. Na dat alle teams wat verteld hadden, vertelde Muthinda (hoofd van Sasol) weer wat over ons doel hier en hoe we tegen het leven aan moesten kijken hier. Nadat de general meeting voorbij was hebben we nog wat gegeten bij het trainingscentrum en zijn we naar huis gegaan. Chris liep ook mee omdat het al donker was en hij anders alleen naar huis moest lopen. We spraken af met Chris en een paar buddies om de volgende dag naar het zwembad te gaan. Thuis aangekomen besloten de jongens van de dam dat ze naar Park Side Villa zouden gaan en ze vroegen ons of we mee wilden. We wilden allemaal wel mee naar Park Side. Maar op het moment dat we wilde vertrekken vertelde Jelle dat hij hoofdpijn had, dus die ging niet mee. Na even wat gedronken te hebben zijn we naar huis gegaan en zijn we vrijwel gelijk naar bed gegaan.

De volgende dag hebben Laura en ik tot ongeveer half 12 op bed gelegen, en hier was Rick niet zo blij mee. Dit omdat we op zaterdag altijd met zijn 3en wassen, maar dat is meestal voor de middag al klaar. Rond 12 uur begonnen we met de was en zo waren we om 1 uur toch weer klaar om nog andere dingen te gaan doen. De buddies van het dam team hebben overdag in Kitui niks te doen, dus komen ze bij de jongens rondhangen. Uiteindelijk zijn we met zijn allen om half 3 naar het zwembad gegaan en daar kwamen we Chris(onze begeleider), Peter(buddie van labteam) en Timo (klasgenootje van Peter) tegen. Na ongeveer 2 uur gezwommen te hebben zijn we naar huis gelopen. Chris, Mick, Adriaan en ik gingen naar huis en Donny, Oscar, Peter, Timo en Rick gingen nog even naar de stad. Thuis aangekomen hebben we allemaal even gedoucht en hadden we afgesproken met Peter en Timo om naar Flavours te gaan. Hierna zijn we nog even snel langs ons huisje gelopen, waar we een taxi gebeld hebben om vervolgens naar Riverside te gaan. Riverside is een discotheek in Kitui waar veel jeugd hun zaterdag avonden doorbrengen.

Toen we daar aankwamen vond iedereen die voor de deur stond het leuk om te zien hoe 12 mensen in 1 taxi pasten. We wilden de taxichauffeur 200 shilling geven, want we hadden gehoord dat dat de prijs is voor die afstand. Toen begon de chauffeur te zeuren dat hij 300 shilling wilde hebben, doordat hij met 12 passagiers had gereden en dat dat gevaarlijk was en dat hij op gepakt kon worden. Wij hadden niet het idee om zoveel te betalen, dus haalde we Peter erbij en vertelde hem dat hij in hun taal misschien meer uit kon halen dan in het engels. We legde hem uit dat het de verantwoordelijkheid van de chauffeur is of hij 12 mensen in zijn auto vervoerd ja of nee. Wij hadden 2 taxi's besteld en kregen er maar 1, dus dit lag volledig bij de chauffeur. Na dit afgehandeld te hebben gingen we bij Riverside naar binnen. Het was echter nog niet zo heel druk gezien het feit dat het pas 10 uur was. Rond 11 uur werd het wat drukker en werd er zelfs gedanst door een paar mensen.

Om 12 uur stond bijna heel Riverside op de dansvloer. Rick en ik zijn nog even bij de DJ wezen kijken om te zien wat voor apparatuur ze hier hebben. Het viel ons mee, doordat we ongeveer zagen wat we in Nederland ook hebben. Na nog wat gedronken te hebben zijn we ook met zijn allen de dansvloer opgegaan en hebben nog wat dansen geleerd van Peter. Na ongeveer een half uur op de dansvloer wilde iedereen met ons dansen. Laura heeft met 4 of 5 vrouwen en mannen gedanst en was dan ook best moe op het eind. We hebben daar zelfs nog de polonaise gelopen, dus ze weten ook hoe wij dansen als het gezellig is. 's Avonds hebben sommige van ons nog wat worstjes gegeten bij Oscar, Donny en Jelle. Ik was best moe en ging dus maar gelijk naar bed.

De volgende morgen waren Laura en ik weer de laatste en hadden we tot half 2 op bed gelegen. Na rustig een ontbijtje genomen te hebben, hebben zijn Oscar, Laura, ik, Rachel en Rick naar een baby weeshuis geweest, die tegenover Sasol Office zit. We wisten dit omdat we een blanke vrouw tegenkwamen op straat en die vertelde dat ze daar werkte. We kregen een kleine rondleiding door het gebouw en kwamen als eerste bij de jongste baby's. Dit was de catagorie tot 1 jaar. Ze vertelden dat er een meisje van 7 maanden was, die iemand had gered uit een rivier. Daarna gingen we naar een soort overdekt schoolpleintje. We hebben daar even met de kinderen gespeeld en wat van mijn ballonnen uitgedeeld. De kinderen waren heel blij met de ballonnen. Zo blij dat ze op een gegeven moment zelfs bijna uit mijn broekzak gehaald werden. We hebben daar ook verteld dat we nog een keer langs komen om met de kinderen te spelen. We zagen rond 5 uur dat er donkere wolken aankwamen en we moesten ook de was van de waslijn halen. Dit kon niet op zaterdag omdat we toen een drukke dag hadden en ook omdat het begon te regenen op zaterdag en dus de kleding niet droog was.

Nu hebben we zo'n aardige buurvrouw die niet kijkt of onze was droog is en dus alles op en tegen elkaar aanschuift als zij de was gaat doen. Toen we thuis kwamen merkten we dat nog niet alle was droog was, doordat de buurvrouw aan het schuiven geweest was. Mick en Rachel moesten gaan koken en hadden nasi gemaak. Een simpel lekker bord met eten dus.

Gisteren hebben we op het ICC wat programma's van de server gedocumenteerd, zodat de mensen die het moeten weten ook nog wat aan de programma's hebben. 's Middags zouden er leerlingen komen die aan een 3 maanden lange cursus beginnen in het ICC. Toen het zover was, verzocht Hope ons om in een andere ruimte te gaan zitten, zodat zij ongestoord een introductie kon geven aan die leerlingen. Later die middag wilde ze de pc's ook nog eens gaan verplaatsen. Ze kwam ook op het idee om de computer waar de server op staat als computer voor de presentatie te gebruiken. Dat wil dus zeggen dat we de afgelopen maand hebben gebruikt om het netwerk na te lopen en een domein op te zetten, maar dat al dat werk nu in 2 dagen weg is gevaagd.

Vandaag hebben we tot ongeveer 11 uur in het ICC gezeten en toen vroeg Hope of ze ook onze pc's kon gebruiken. We gaan binnenkort dus even hier overpraten, want de rest van de dag hebben we in ons huisje gezeten omdat er geen plek is op onze stageplaats. We willen zo snel mogelijk bij Sasol langsgaan om hier iets voor te regelen.

De afgelopen week.

Vorige week dinsdag hebben we een vergadering gehad om de voortgang te bespreken met Faith. Toen we afgesproken hadden om een nieuwe planning te maken gingen we terug naar het ICC en hebben we verder geprobeerd om een nieuwe functie werkend te krijgen op de server(WSUS). Helaas lukte dit niet door het instabiele internet hier.

De volgende dag kregen we een sms van Ann dat er weer een vergadering was, maar we wisten niet waarover, dus gingen we rond 4 uur naar Sasol Office. Toen we daar aankwamen bleek dat het om exact hetzelfde ging als de dag ervoor. We hebben wel van Ann een nieuwe opdracht gekregen, doordat die van ons af was. Zo kunnen we ook mee gaan helpen met de trainingen die vanaf volgende week maandag beginnen.

Donderdag hebben we weer geprobeerd WSUS aan de gang te krijgen, en dit keer met succes. WSUS is een programma, die in een domein updates doorstuurd naar de computers die in het domein zitten. Zo kun je ook bepalen welke updates wel en niet worden gedownload. Nu konden we updates binnen halen en instellen welke pc's er welke updates moesten krijgen. Jammer genoeg was het alweer het einde van de dag, en lukte dit niet meer.

De dag daarna had ik(Stefan) de laptop van Rachel meegenomen naar het ICC omdat deze niet helemaal goed functioneerde. Nadat ik deze gerepareerd had viel rond 9 uur al de stroom uit. Op dat moment gingen we maar naar Sasol Office, omdat daar een probleem was met 1 van de pc's daar. We hadden al gevraagd aan Hope wat het probleem was, maar dat wist ze niet zeker. Ook wisten we niet welke pc het was, want diegene van wie de pc was, was er nog niet. Toen we zelf maar even gingen onderzoeken kregen we van Hope te horen dat het om het scherm ging. Na alle kabels gecontroleerd te hebben, kwamen we erachter dat de voedingskabel van het scherm er niet goed in zat. Toen we die erin hadden gedaan wilde we testen of het werkte, maar we hadden geen stroom. We zijn toen op zoek gegaan naar een UPS(nood batterij), die ervoor zorgt dat wanneer de stroom uitvalt dat je nog tijd hebt om je spullen waar je mee bezig was op te slaan en de pc nog even netjes kan afsluiten. Ook neemt deze de mogelijke piekspanning weg. Bij Sasol hebben ze wel een paar van zulke batterijen, maar deze waren allemaal leeg. Toen we naar het lab liepen (2 deuren verder) konden we er daar ook geen vinden. Op dat moment vertelde het labteam dat het koffie tijd was. We hebben maar wat koffie gedronken en hoorden dat het labteam ook bijna klaar waren als er geen stroom was. Na de koffie hoorden we van Faith dat de stroom waarschijnlijk rond 5 uur 's middags pas terug kwam en dus was iedereen klaar rond half 12. We spraken met Faith af dat ze zou bellen als de stroom toch nog terug kwam voor de lunch. Met de buddies spraken we af dat wanneer Faith niet zou bellen, we met zijn allen naar het zwembad zouden gaan.
Er waren een paar buddies die niet wilden, doordat ze niet konden zwemmen of zelf bang waren voor water. Uiteindelijk dachten we met 5 buddies te kunnen gaan zwemmen. We zijn toen wat gaan eten thuis en hoorden rond 12 uur de jongens van de dam thuis komen. Rond 1 uur hoorden we nog steeds niks van Faith en dus belde we de 5 buddies op om te zwemmen. 2 Buddies konden we al niet meer bereiken. Dus die wilden niet meer dachten we. Met de andere buddies spraken we af bij het zwembad. Toen we daar aankwamen zagen we onze buddie (Jimmy) op zijn fiets. Maar van de andere buddies was nog geen spoor te bekennen. Na gebeld te hebben, bleek dat ze een uurtje later kwamen. We besloten vast te gaan zwemmen, maar toen werd Jimmy bang en weigerde het zwembad in te gaan. Toen we zelf in het water lagen kwamen na ongeveer 1,5 uur ook 2 andere buddies aan. We hadden Jane (buddie van Rick en Adriaan) belooft dat ze de bikini van Laura kon lenen. Peter (buddie van Laura en Rachel) had ook geen zwemkleding bij en die kon hij wel van mij lenen, gezien het feit dat ik er 2 bij had. Na heel lang nadenken en zijn vertrouwen proberen te winnen, wilde hij het water in als we erbij bleven en in een bad gingen van ongeveer 50 cm diep. We hebben daar Jane en Peter leren drijven, hoe het is om onderwater te zijn met je hoofd en schoolslag. Aan het eind van de middag hadden ze het aardig onder de knie en gingen we maar naar huis, omdat we ook nog naar de winkel moesten gaan. 's Avonds is iedereen naar Park Side Villa geweest om voetbal te kijken en gezellig wat te drinken. Oscar, Laura en ik gingen niet mee, dus hadden we een rustige avond.
De volgende morgen zijn we al redelijk vroeg ons bed uit gegaan omdat we naar Nzambani Rock zouden gaan. Nzambani Rock is een soort van berg die in een open vlakte ligt. Hij is ongeveer 200 meter hoog en ligt op ongeveer 17 kilometer van Kitui af. We hadden afgesproken met Peter en Jane om daar heen te gaan. Peter had nog een vriend uitgenodigd uit zijn klas en zo vertrokken we. We hebben er ongeveer 4 uur over gedaan om daar te komen, dus hebben we eerst nog even wat gegeten en gedronken om vervolgens door te gaan naar boven. We moesten eerst een stukje door struiken en bomen om vervolgens onder aan de trap naar boven te komen. Op het moment dat we het hek naar de trap open gedaan hadden liep iedereen naar boven. Toen Laura en ik als laatste wilde gaan ging het al wat langzamer, maar na ongeveer 2 trappen wilde ze niet meer verder. Zo moest ik haar na elke trap overhalen om verder te gaan. Tot we 5 van de 9 trappen gehad hadden en er ongeveer 10 minuten voorbij waren. Toen vertelde ik haar dat ze over de helft van de trappen was en niet meer terug kon. Op dat moment begon het ook nog eens stevig te waaien en besloten we even te wachten tot het rustiger waaide. Na ongeveer 15 minuten kwamen we boven aan en vond Laura het toch mooi. We zijn rustig naar het midden van de rots gelopen en hebben daar even gezeten. Toen riep Rick dat we een groepsfoto gingen maken. Na een mooi plekje gevonden te hebben, hebben we de foto gemaakt. Daarna hebben we nog ongeveer 1 uur op de rots gezeten. Daarna gingen we naar beneden, wat voor mij ook weer langer duurde omdat Laura dit ook niet echt prettige vond. Beneden wilden we zo snel mogelijk naar huis, omdat we best moe waren. We hoorden van Peter, dat er ook nog een kortere route naar de taxi plaats was, dus die hebben we maar genomen. We moesten een stuk door een rivier lopen, maar die was toch droog dus dat was niet zo erg. Na ongeveer 20 minuten lopen hoorden we onweer en begon het toch te regenen. We liepen zo snel als we konden door de regen en modder naar de taxiplaats en zagen de rivier steeds harder stromen. Toen we bij de taxiplaats aankwamen waren we allang doorweekt en moesten nog een taxi regelen. We kregen de beste van het dorp, maar we konden net zo goed op een motor rijden, want dat zou nog veiliger geweest zijn.
Toen we weer in Kitui aankwamen hebben we gelijk onze vieze kleren uitgetrokken en zijn in de douche gegaan. Daarna gingen we even uitrusten omdat we 's avonds naar Bavaria zouden gaan om lekker te gaan eten. De volgende dag hebben we uitgeslapen en Laura en ik waren als laatste wakker om half 12(lijkt wel Nederland). We hebben toen de was gedaan, maar die hadden we al 2 dagen in een sopje staan, zodat ze beter schoon zouden zijn. In plaats daarvan stonken de kleren zoals nooit te voren. We hebben er dan ook 3 keer zo lang overgedaan om ze schoon te krijgen. 's Middags hebben we echt zondag gehouden en zijn we rond 3 uur naar de winkel geweest.
Vandaag gingen we naar een school om daar wat computers te repareren en om te kijken hoe het ging met de school op het gebied van computers. De school ligt in Kyambiti, dat ongeveer 45 minuten van Kitui af ligt. We hadden hier 2 dagen voor uitgetrokken, maar in plaats van de 16 computers die ons verteld waren stonden er maar 7, dus daarom hebben we daar niet echt veel werk gehad. Ook omdat 5 van die pc's goed werkten. De overige 2 pc's waren niet te repareren, doordat we daar onderdelen voor nodig hadden. Nu heb ik wel weer tijd om de site bij te werken.
Foto's volgen morgen nog.